یررسی ارتباط بین چاقی و سلامت دهان

مقدمه: چاقی پدیده فراگیر سالهای اخیر پیامدهای مخاطره آمیز فراوانی در سلامت عمومی و دهانی داشته و باعث  به خطر افتادن دندانها و بخصوص بافتهای پریودنتال می گردد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین سلامت دهان(بافت دندانی و پریودنتال) با چاقی است. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی مقایسه ای مشخصات دموگرافیک  و سبک زندگی، عمق پاکت، خونریزی حین پروبینگ و شاخص cpi در 180 نفر در طی مصاحبه ثبت شد. پس از بررسی نرمالیته شاخصها و تعیین فراوانی آنها فاصله اطمینان 95% برای شاخصها بدست آمد. از آنالیز چندگانه مدل رگرسیون لجستیک و مدل رگرسیون خطی چندگانه، شاخص odd ratio برای نشان دادن میزان پیش بینی کنندگی استفاده شد. سطح معنی داری آزمون ها نیز p<0.05 در نظر گرفته شد. یافته ها: از 180 نفر شرکت کننده در مطالعه 54 نفر با توده بدنی نرمال (kg/m2 18/5-24/9=bmi)، 68 نفر اضافه وزن (kg/m2 25-29/9=bmi) و 58 نفر چاق (kg/m2> 30= bmi )بودند. 75 نفر از شرکت کنندگان مرد و 105 نفر زن بودند.  به طور کلی با افزایش یک واحد توده بدنی، عمق پاکت 1/394  بارافزایش می یابد (  or:1/394,95%ci:0/936-2/077)، به ازای افزایش هرواحد دورکمر، 1/036 به میزان dmft افزوده می گردد-(or:1/036,95% ci:1/001-1/071) ، به ازای هر 1 سانتی متر افزایش دور کمر، 0/625 بار شانس تخریب پریودنتال cpi  افزایش می یابد(or:1/122,95%ci:0/053-0/078) نتیجه گیری: چاقی حتی بدون وجود بیماریهای زمینه ای سیستمیک می تواند دلیلی بر به مخاطره افتادن سلامت دهان باشد.